Yaşama iki farklı pencereden baksalar bile, iki kişinin el ele tutuşmasıdır.
Bakışlarla kucaklaşabilmektir aşk…
İlham vererek binlerce şarkıya konu oluştur. Beğenilme ve arzu edilme yürekteki ateştir.
Aşk, bir varoluş serüvenidir. Yaşamın tadına vardığınız an hissettiğiniz duygudur…
Bir yolculuktur, aşarak yolları canın açılması; canana doğru yola çıkılmasıdır. Zamanı da yoktur. Öyle bir engin denizdir ki ne kenarı ne de ucu bucağı vardır.
En anlamlı başkaldırıdır aşk. Örgütlenerek emek vermektir. Üstün tutabilmedir. Gözünün, aklının, kalbinin devamlı onu aramasıdır.
Korumak ve sorumluluktur. Umudun beslenişidir. Geçmişin ve geleceğin bir arada yaşanmasıdır.
Çölün yemyeşil bir bahçeye dönüşümüdür aşk… Yağmurlu bir günde güneşin parlamasıdır. Baharı beklemenin adıdır.
Mor salkımların kokusunu duyarak gözlerinde güneşin aydınlığıyla görebilmektir yaşamı… Bir gülüşe katılmak, bir kelimede duraksamaktır.
Vazgeçemeyerek aramaktır onu her seferinde… Gördüğün güzellik karşısında içindeki isteği canlandırmadır.
Yaşama tutkuyla sarılmadır. Yüzlerde güllerin açması bedenin çiçeklenmesidir.
Yazar ve Şair Ataol Behramoğlu’nun Aşk İki Kişiliktir şiirini anımsayarak bitirelim yazımızı:
Aşk İki Kişiliktir
Değişir yönü rüzgarın
Solar ansızın yapraklar;
Şaşırır yolunu denizde gemi
Boşuna bir liman arar;
Gülüşü bir yabancının
Çalmıştır senden sevdiğini;
İçinde biriken zehir
Sadece kendini öldürecektir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk, iki kişiliktir.
Bir anı bile kalmamıştır
Geceler boyu sevişmelerden
Binlerce yıl uzaktadır
Binlerce kez dokunduğun ten;
Yazabileceğin şiirler
Çoktan yazılıp bitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına.
Aşk, iki kişiliktir
Avutmaz olur artık
Seni bildiğin şarkılar;
Boşanır keder zincirlerinden
Sular tersin tersin akar;
Bir hançer gibi çeksen de sevgini
Onu ancak öldürmeye yarar:
Uçarı kuşu sevdanın
Alıp başını gitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına.
Aşk, iki kişiliktir.
Yitik bir ezgisin sadece
Tüketilmiş ve düşmüş gözden;
Düşlerinde bir çocuk hıçkırır
Gece camlara sürtünürken;
Çünkü hiç bir kelebek
Tek başına yaşamaz sevdasını,
Severken hiç bir böcek
Hiç bir kuş yalnız değildir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk, iki kişiliktir.
ÖZGÜR KARAKAYA