AKİF ARSLAN
Dün akşam Facebook’ta dolaşıyorum. Rahmetli babamın deyimi ile ‘işim yok, it taşlıyorum” yani...
Her ne kadar resminin yanında “Ne düşünüyorsun?” diye sorsa da, Facebook sayfasına baştan aşağı bakıyorum.
Merak bu ya!
Kim ne paylaşım yapmış, bakıyorum.
Abdil Algül isimli bir Facebooksever, “Vefa nedir diyenlere bu hikayeyi anlatın.” önerisi ile “GERÇEKTEN YAŞANMIŞ BİR OLAY” diyerek şu hikayeyi paylaşmış:
“AZ KURU!...
Üniversite’ye yeni başlamıştı.
Ekonomik durumu iyi değildi.
Ailesi yeteri kadar para gönderemiyordu.
Mühendislik okuyordu.
Çarşıda bir lokantaya girdi;
- “Az kuru alabilir miyim? “ dedi.
Lokantacı hali anladı. Ağzına kadar dolu bir tabak kuru, bir de pilav getirdi. Para ise, sadece az kuru parası aldı.
Öğrenci her gün “az” dedi; lokantacı çoook verdi.
Yıllar geçti, okul bitti. Yıllar daha da geçti. Öğrenci zengin bir mühendis oldu.
Aklına “az kuru” geldi. Atladı okuduğu şehre gitti.Çarşıda lokantanın olduğu yere gitti. Baktı ki lokanta yok.Hemen esnafa sordu:
“Buradaki lokanta nerede, sahibi nerede?”
Esnaf,
“Lokanta kapandı, amca da az aşağıda oturuyor.”
Tarif ettiler. Gitti evi buldu. Kapıyı çaldı. Amca kapıyı açtı:
“Buyurun” dedi
“Amca ben yıllar evvel burada okudum. Hep az istedim, sen çook verdin.
Amca öğrenciyi hatırlamadı. O her öğrenciye öyle yapardı.
“Hatırlamadım oğlum, yıllar oldu.” dedi.
Öğrenci:
- “Burada oturuyorsun galiba, ev senin mi amca dedi?”
Amca,
“Yok oğlum kiradayiz, hanımla ben idare ediyoruz.” dedi.
Öğrenci
“Peki” dedi. Gitti ev sahibini buldu. Evi satın alıp amcaya verdi. Üstüne hatırı sayılır bir paket para da bıraktı. Amca,
“Aman oğlum ne yaptın? Ne gerek vardı?” dedi. Öğrenci;
“Amca, senin az kurun olmasaydı; ben aç yatar, aç kalkardım. İhtimalle okulu bile bitiremezdim.
Şimdi öyle zenginim ki! İnan benim sana verdiğim, senin bana verdiğinden daha değersiz. Sen hakkını helal et o bana yeter.”
Sarıldılar, ağladılar.
Ahh insanlık.
Cömertlere selam olsun..”
Anlatılan hikâye yaşandı mı, yaşanmadı mı; bilemiyorum. Ama beni çook etkiledi.
Demek ki daha insanlık ve vefa ölmemiştir.
Sözlerin de paylaşımlarını ve ders niteliğindeki hikayelerinizi bekliyorum.
Kalın sağlıcakla...