YERİ GELDİKÇE
MARASPOSTA.COM
“Depremden çıktık” gibi ve “normal hayatımıza” dönüyoruz.
İki yıl “Coronavirüs” nedeniyle neredeyse evlere kapandık. Ağzımızda maskeyle dolaştık. Kalabalık yerlerden kaçındık. Camilerde safları genişlettik. Cumaları ve bayram namazlarını cami bahçelerinde ve parklarda kıldık. Bayram ziyaretlerini yapmadık.
Vs. Vs.
Bu yıl da asrın felaketi ile uyandık 6 Şubat'ta. Hala o günlerin acısını yaşıyoruz. Şehrin dört bir yanı enkaz altında duruyor. Depremin yıktığı binalar var. Yıkılmak zorunda bıraktığı binalar var. Her aileden değilse de iki ailenin birinde kayıp var. Sağ kalanlar kenti terk etti.
Bu acılar ardından normalleşiyoruz.
Özellikle belediyeler bu normalleşmede öne çıkıyor.
Dulkadiroğlu Belediyesi bunlardan biri konumunda bulunuyor. Mazisinde 10 yılı bulunan belediye, şehrin en çok yıkıntısının olduğu bir ilçenin Belediyesi. Ama kısa sürede ayağa kalkmak için de adımlar atıyor. Özellikle insanların normal hayatına dönmesi için de etkinlikler düzenliyor.
Bu etkinliklerin en dikkat çekeni de güreşler oldu.
Türkiye Geleneksel Güreşler Federasyonu işbirliği ile iki etkinlik düzenlendi. Biri Dereköy Şalvar Güreşleri, diğer ise Bertiz Boyalı Kısa Şalvar Güreşleri...
Dereköy'deki güreşleri başka programım nedeniyle izleyemedim.
Ama yıllardır izlediğim Boyalı Şalvar Güreşleri'ni izledim. Gün boyu Boyalı'da güreş alanında idim.
Asbaşkanı Şahin Hopur, hemşerimiz olan bir isim. Allah uzun ömürler versin Yaşar Hopur abimizin spor sevdalısı iki oğlundan biri Şahin. Halen de Türkoğlu Gençlik Spor İlçe Müdürlüğü görevini yürütüyor.
Hopur ve Okay, el ele verince ilçede şalvar güreşleri öne çıkıyor.
Pazar günü sabah Dulkadiroğlu Belediye Başkanı Okay'ın daveti ile bir kez daha Boyalı yollarına düştük. Cebrail Sarı kardeşim basın için tahsis edilen araç yetersiz kaldığı için benimle birlikte Kahramanmaraş Yeni Nesil Gazeteciler Derneği Başkanı Zeki Demir ve gazeteci Mücahit Dalkara'yı kendi kullandığı araca aldı.
Yaklaşık 30-45 dakika süren yolculuğun ardından Boyalı Çim Güreş Sahasına ulaştık.
Belli ki biraz geç kalmışız bizler. Sahaya girdiğimizde vali ve büyükşehir belediye başkanı hariç protokolün çoğunluğu orada idi. O iki isim neden yer almadılar, güreşlerde bilemem ama katılsalar iyi olurdu.
35 kilo köy güreşçileri ile başlayan ve 35-40-45-50-60-80 kilo ve başpehlivanlık güreşleri ile devam eden şalvar güreşleri, daha sonra kulüp güreşçileri ile sürdü.
Kahramanmaraş'ın yanı sıra, köylerinin (kırsal mahallelerinin) ilçelerinin yanı sıra birçok ilden de pehlivanlar vardı sahada. Ki, özellikle İranlı bir şampiyon pehlivanın varlığı da güreşleri ulusallıktan ileriye uluslararası alana taşımıştı.
Cazgırın anonsları arasında pehlivanların destekleyicilerinin adını söylemesi dikkatlerden kaçmadı. Dulkadiroğlu Belediye Başkanı Necati Okay adına güreşen küçük, genç, büyük pehlivanlar da vardı. Ben eski bir spor yöneticisi olarak gurur duydum.
Sonra Boyalılılar’ın ikram ettiği öğle yemeğini bir eve yedik. Yeniden güreşlere döndük. Çekişmeli ve kıran kırana mücadelelerin de olduğu güreş alanında erkenden biten güreşler de vardı.
Gün biterken başpehlivanlık güreşleri izlendi.
Minik ve küçüklerin yüzlerine yansıyan mutlulukları, gençlerin ve biraz büyüklerin gelece umutlu bakan gözlerine şahit oldum.
Bu arada cazgırın birkaç kez tekrar ettiği “En baş pehlivan Necati Başkan…” nidasını da unutmadım ve hala kulaklarımda…
Allah böyle başkanları her ile ve ilçeye ve de teşkilatların başına nasip etsin.
Sağ olsun Okay ve Hopur. Şalvar güreşleri gelecek yıl ve yıllarda uluslararası özellikte olur umudundayım.
İyi ki Okay gibi bir başkan ve Hopur gibi bir federasyon asbaşkanı var.
Aynı duyarlılığı diğer belediye başkanları ile federasyon başkanlarından da bekliyoruz.