5 gün sonrası, 24 Kasım Öğretmenler Günü.
Şimdiden tüm öğretmenlerimizin günü kutlu olsun…
İlkokuldaki ilk öğretmenim Makbule Doğan’dan, lisedeki son müdürüm Şeref Akben’e kadar tüm eğitimcilerimin ellerinden öpüyorum.
Ali Rıza Binboğa’nın yıllar önce dinlediğim ’29 kere 40 kölesiyiz’ şarkısında olduğu gibi, sayılarını hatırlayamadığım öğretmenlerime bu minvalde bir kez daha minnettarım.
**
Öğretmenlerimin içinde bir öğretmen var ki, yeri bir başkadır yüreğimde.
Ahmet Yüzeroğlu…
Lise son sınıftayım, edebiyat dersimize geliyor.
Zaten topu topu haftada iki saat ders görüyoruz.
Sayesinde katıldığım il yarışmalarında iki kere derece yaptım.
Mutlu oldum. Hala da o mutluluk yüreğimde var.
**
Küstüğüm, neredeyse eğitim hayatımı noktalayacağım bir sırada, Hızır gibi yetişti dersimize…
Sayesinde edebiyata yeniden gönül verdim, sevdim…
Zaten lisenin ardından da ufak ufak kalem çevirmeye başladığımda o dönemki patronum Ahmet Yaşar Başer yazılarımın yayınlanmasına izin verdi gazete sütunlarında…
Ve bugün, bu mesleğimde neredeyse 40 yılı deviriyorum.
Elbette tüm bunlar Ahmet Yüzeroğlu öğretmenim sayesinde gerçekleşti.
Yazmayı sevdirdi.
Meslek lisesinde üstelik.
Varolsun.
**
Bir de ilkokulun birinci sınıfında iken bizleri okutan Makbule Doğan öğretmenim.
Bizlere bir ana gibi, bir abla gibiydi… Bir teyze, bir hala gibiydi.
Elbette hiç kimse ilk öğretmenini unutmaz.
Zaten Ali Rıza Binboğa da söylüyor ya:
Öğretmen kutsaldır ana gibi
Öğretmen kutsaldır baba gibi
Öpülesi elleri var
Şirin tatlı dilleri var
Öğretmen öğretir A, B, C
Öğretmen öğretir K, L, M
İlk öğretmenin kim senin
Kim öğretti alfabeyi
Bir hak için kırk yıl
Köle olunuyorsa
Yirmi dokuz kere kırk yıl
Kölesiyiz öğretmenin
**
Bugün aramızda olmayan tüm öğretmenlerime Allah’tan rahmet diliyorum.
Yaşayanlara da sağlıklı bir ömür arzu ediyorum.
İyi ki oldunuz, iyi ki vardınız.
Allah hepinizden razı olsun.
24 Kasım 2018