Sahurun Tadı Projelerle Geldi… Şairler Tepesi’nden AK Heyetin Ufku
Hacı Ali GÜNEÇIKAN
marasgunebakis@gmail.com
Bazen bir sahur, sadece bir sahur değildir… Hele ki adres Şairler Tepesi, davet sahibi AK Parti İl Başkanlığı, konuklar da milletvekillerinden belediye başkanlarına, gazetecilerden şehir hafızasına kadar geniş bir yelpazeyse.
Gecenin ilk saatlerinde heyet biraz yorgun görünüyordu, kabul. Uzun günler, yoğun gündemler, programlar..Ama sahurun ilerleyen dakikalarında atmosfer değişti: Sözler açıldı, sorular keskinleşti, yanıtlar derinleşti. Bir köşede sessizce oturan Prof. Dr. Mehmet Şahin konuşulanları iç dünyasında analiz ediyordu, mikrofon uzatılınca ise geceye adeta siyasi bir boyut kazındı. Az konuşan ama yerinde konuşanlardan… Sessizliğiyle dinleyen, söze geldiğinde kürsüde değil, zihinlerde iz bırakanlardan. Konuşunca konu kapanıyor, analizleriyle masaya yön veriyor. Tak tak..
İl Başkanlığı koltuğunda bu kez Av. Muhammet Burak Gül yoktu, rahatsızmış geçmiş olsun dileklerimi bir kez daha iletiyorum. Onun yerine selamları Vekili Mustafa Evliya ile geldi. Duruşu sağlam, anlatımı net. Basının rolünü hatırlatırken bir nezaket, bir bilinç hakimdi sözlerinde.
Ama gecenin yıldızı? Hiç şüphesiz Büyükşehir Belediye Başkanı Fırat Görgel’di. Siyasette “müjde” kelimesi çok harcanır ama Görgel’in müjdeleri lafla değil, dosyayla geldi. Sümbüllü Kavşağı, Sanayi Kavşağı, Batı Çevre Yolu… Sözleşme aşamasında. Yani “niyet” değil, “niyet mektubu” gibi değil; “az kaldı kazma vurulacak” denilen cinsten.
Raylı sistem? Eh, şehir bu meseleyi yıllardır konuşuyor. Görgel, “fizibil değil ama hayal değil” diyerek güzel bir denge kurdu. Günde 250 bin kişi toplu taşıma kullanmasa da, 130 binlik bu şehrin geleceğini başka türlü kuramayız dedi. Şimdilik iki firma çalışıyor, güzergahlar belirleniyor. Beklentiyi yönetti ama umudu da diri tuttu.
Stadyum meselesi? “Dosya teslim edildi, ihale yolda” dedi. 17 bin 500 kişilik, sadece tribün değil; fuaye alanı, sosyal donatısı olan bir kompleks. Bu şehir futboluyla yeniden barışmak zorunda, bu proje bunun anahtarı olabilir.
Ama Görgel’in konuşmasında en dikkat çeken cümle ne ulaşımdı ne spor: “Su kaynaklarımız alarm veriyor.” İşte burada gözler büyüdü, dudaklar büzüldü. Çünkü Kahramanmaraş’ın geleceğini konuşurken su meselesi olmazsa olmaz. Her proje güzel, her yatırım heyecan verici ama susuz şehir hiçbir şeyin tadını çıkaramaz.
Sahur programında Onikişubat Belediye Başkanı Hanifi Toptaş da kısa ama net konuştu. Ruhsat süreçleri dedi, zemin etütleri, vatandaş talepleri… 5 bin 950 yeni ruhsat, 3 bin 500’ü yerinde dönüşüm. Bu sayılar bile şehirdeki yeniden yapılanmanın şifrelerini veriyor.
Milletvekili Mevlüt Kurt’un “Elbistanlılar pişman mı?” sorusuna verdiği yanıt ise gecenin siyasal nabzını gösterdi. “Veriler pişmanlığı gösteriyor” dedi. Soran arkadaşım inandı mı? bilemem.. Elbistan siyaseti, Elbistan sosyolojisi kadar karmaşık bir mesele. Orayı çözmek belki bir yazıya değil, bir kitap dosyasına sığar.
Ama şu bir gerçek: O gece Şairler Tepesi’nde sadece sahur yapılmadı. Siyaset konuşuldu, şehir konuşuldu, gelecek konuşuldu. Ve basın mensupları dinlendi, not alındı, bazen gülümseyerek, bazen ciddiyetle…
Bu sahur bize gösterdi ki; Kahramanmaraş yeni bir eşiğin arifesinde. Bir yanda 1 milyarlık ulaşım projeleri, bir yanda raylı sistem planları, diğer yanda stadyum hayalleri, altyapı, hastaneler, barajlar vs vs.. Ama en önemlisi: Konuşmaya açık bir yönetim anlayışı..
Ve gelelim gecenin başka bir dikkat çeken ismine: Vahit Kirişci…
Öyle köşede oturup sessiz kalmadı, aksine bol bol konuştu ama boşuna değil. Her sözünün altında yılların birikimi, devlet aklı ve akademik donanım vardı. Tarımdan suya, uluslararası krizlerden yerel üreticiye kadar nereye dokunsan, Kirişci oradaydı.
Onu dinlerken bir sohbetin içinde değil, bir dersin ortasında gibiydik. Ama öyle sıkıcı değil, bilgece. Hem masadaki herkesle göz teması kuran, hem de salondaki sessizliği yönetebilen bir üslup.
Kısacası, o gece “ağabey vekil” tanımını en çok hak eden isim oydu.
Ve unutmayalım, bu şehirde bir gece vakti Şairler Tepesi’nden bakarken ufku görmek kolay değildir. Ama o gece, biraz umut, biraz kararlılık, biraz da tevazu ile o ufukta bir şeyler parladı.
Belki de bu yüzden sahurun en güzel yanı, tok bir mide değil; doyurucu bir sohbetti.