Yeri Geldikçe / AKİF ARSLAN
Maaşlar artıyor ama harcama gücü azalıyor!
Bu satırların yazarı olarak, 1979 yılında liseye başlarken girdiğim matbaacılık mesleğinden sonra sigortalı olarak 1984’te başladığım gazetecilikten 2013 yılında bilfiil 30 yılın ardından (emekliye) ayrıldım.
Emekliye ayrıldıktan sonrada bir süre yerel gazetelerimizde bizzat çalıştım. Daha sonra 2018 yılında da kendime ait bu haber sitesini oluşturdum.
Ben 2013 Mart ayında emekli olduğumda ilk aldığım emekli maaşı 876 lira 82 kuruştu. Emekliliğimin üzerinden gecen 10 yıldan fazla zamanda ise maaş 7595 lira 95 kuruşa çıktı.
İyi para vallahi. Nereden bakarsan bak maaş yaklaşık 10 kat artmış. Ama benim Binevler’de 2006’da 50 milyon TL’ye aldığım ev bugün 3 milyar civarında. O zaman sigara, yağ, tüp, toplu taşıma ücretleri farklı idi şimdi farklı. O zaman çayın bardağını 25 kuruşa içerken, bugün 12-15 lira.
Buyurun buradan yakmayın.
Maaş iyi para ama alım gücü yok artık. Bakın bugün ekmek 5-7 TL, patates 17 TL, soğan 15 TL, et 300’ü geçmiş. Yumurta kolisi 7 TL, tavuk 100 TL diyor.
Allah sabır versin. Güç versin.
Ama yetmiyor kazanç. Hele deprem sonrası İzmir’de kalıyor olmamız daha da zorda kalmamızı gerektiriyor. Bugün BİK mevzuatı da reklam almamıza adeta engel. Belediyeler ve bazı kuruluşlar ilanları iptal etti.
Şükür aç değiliz açıkta değiliz.
Ama zor olan bizim emekli olduğumuzu çekemeyen ve her fırsatta kazancınızı engel olan sözde meslektaşlarım, bugün kedileri de emekli ve halleri ortada.
Ne demişler: Ağla benim için ağlarım senin için...
Maaş rakam olarak iyi ama, piyasanın durumu da ortada. Allah bu devlete ve millete zeval vermesin. Bugün böyle ama yarın farklı olabilir. Bir umut bizimki de yani
